Osmanlılar, Karamanoğulları ve genellikle öteki Müslüman devletlerine karşı savaş açarken, bunu Şerîat’a uygun göstermek için ulemadan fetvâ alacaklardır. Küffara karşı gazâ ile meşgul bulunurken geriden saldırarak gazîlerin ödevine engel olanlara karşı savaş farz-i ayn görülüyor, Karamanoğulları ve öteki beyler âsî sayılıyordu. Bu görüş, Osmanlı kaynaklarında her defasında tekrarlanmıştır. II. Murad, Karaman oğlu’na karşı 1444’te açacağı seferi, İslâm âlemi ve özellikleŞahruh yanında meşrû göstermek için, tarafsız Mısır ulemasından fetvâ almıştır. Osmanlılar, özellikle Karaman oğullarının Hıristiyanlarla ittifak etmeleri noktası üzerinde durmuşlardır ki, Batı kaynaklarıbu işbirliği girişimlerini belgelemektedir.
Halil İnalcık, Devlet-i Aliyye Cilt I, İş Bankası yayınları, s60