Melek Anunnakiler
Dünya dışı varlıklar yeryüzüne indiklerinde mevcut maymunsu ırk ile kendi genlerini birleştirerek insanı ürettiler. Tevrat’ta “insanı kendi benzeyişimizden yarattık” cümlesi bunu üstü kapalı olarak anlatır. Bu varlıklar; dünya insanına kendilerini; tanrı, allah, rab, şeytan, yahve, melek vs. olarak tanıttılar. Evrenin varoluşu ile hiç bir alakaları yoktur. Ancak yeryüzünde egemen oldukları coğrafyalarda insan üzerinde hakimiyet kurmak için çoğu kez kendilerini “herşeyin var edicisi” olarak tanıttılar. Ve bu alışkanlık onların organize ettiği semavi dinlerle günümüze kadar taşınmış oldu.
Antik tasvirlerde bunların kanatlı varlıklar olarak anlatım bulması ise birkaç sebep yüzünden olabilir. Olasıdır ki, ulaşım kolaylığı açısından kullandıkları küçük çaplı kanatlı motorları sırtlarında taşıyorlardı. Kendi gezegenleri Dünya’dan daha büyük ve yerçekimi de fazlaydı. Belki de bu yüzden düşük yerçekimli Dünya’da attıkları bir adım ile bizlerden daha fazla havaya yükselerek kanat benzeri bir teçhizat ile bir tepeden diğer tepeye birkaç kanat çırpması ile gidebiliyorlardı. Aynı; astronotların Ay’daki daha düşük yer çekimli ortamda uzun sıçrayışlar yapabilmesi gibi. Ve bu kanat takviyeli görüntülerle ilkel insanlara kendilerini “melek” olarak tanıttılar. Günümüzde insanların çoğu bilinçaltına kök salmış olan din masallarından arınamamış olduğu için hala “Evde tüy buldum melek gelmiş” benzeri ya da “filanca melek enerjilerine mazhar olalım” edebiyatına devam ediyorlar. İyi uyumalar ve renkli rüyalar olsun…
Kaynak: Levent Gözaçan