İlk bakışta, çiftlerin, karakterlerinin benzerliğine dayalı olarak bir araya gelmesi salt biyolojik açıdan bakıldığında işleri zorlaştırıyor gibi görünebilir. Evrim teorisi bize gösteriyor ki, birbirinden çok farklı genom taşıyan iki insanın genlerini ne kadar çok karıştırırsak, kusurlu proteinlere ve hastalıklara yol açan olası kodlayıcı resesif genleri engelleme şansı o kadar artar. O halde, partnerlerimizdeki benzer karakterlerin nesilden nesile sistematik olarak seçilmesi nasıl olup da toplumun genomunu verimsizleştirmedi ve bireyleri devamlı artan kötü genlere daha mütemayil hale dönüştürmedi? Bu durum, beraber alacağımız yolun faydalarını hesaplamamızdan mı ve bu yaşam tarzımıza uygun bir partnerin seçimini takiben sahip olacağımız çocuğun eğitiminin (insanlar için çok uzun bir dönem) birkaç kabahatli genin çocukta yol açacağı potansiyel hasardan daha önemli olmasından mı ileri gelmektedir?