Newton, kanunları ile temeli Aristo’ya kadar uzanan yaklaşık iki bin yıllık fizik kuramlarına mekanik bir boyut katmış, Galileo’nun mimarı olduğu eylemsizlik ilkesini, kütleyi de hesaba katarak, soyuttan somuta taşımıştı. Bu, aynı zamanda yer çekiminin de birinci yasası olacaktı. Büyük usta, kuvvet, kütle gibi kavramları hayata geçirerek, fiziğin o zamana kadar yakasından düşmeyen belirsizlikleri de ortadan kaldırmış oluyordu. Her ne kadar bazı hesaplamaların içinden çıkamayınca kendi formüllerini haklı çıkartan ve ilerleyen yıllarda yanlışlığı tespit edilen bir takım varsayımlar geliştirmiş olsa da, başarılarının yanında bunların esamisi bile okunmayacaktı. Bilim tarihi, matematik, mekanik, yerçekimi ve optik gibi alanlarda büyük sıçramalar yapan bilim adamları ile doluydu. Newton ise, bu alanların her biri ile ayrı ayrı uğraşıp, adeta destan yazmış; kendisinden iki yüz yıl sonra gelerek fizikte bir başka çığır açacak olan Albert Einstein’ın “Bilim adamı otuz yaşına kadar hayal ettiklerini gerçekleştirememişse, o saatten sonra bir şey beklemesin.” sözünü tasdik edercesine, otuzuna gelmeden birçok alanda ses getiren işlere imza atmıştı. Bunun sırrını soranlara ise “kendisinden önce gelen bilim adamlarının omuzlarından ileriye bakabilmek ve çözümü bulmak için sürekli düşünmek” cevabını veriyordu.