Hijyenik koşulların oluşturulması, iyileştirilmesi ve devamlılığının sağlanması amacıyla alınan her türlü önlem ve yapılacak işlemler sanitasyon olarak tanımlanır. Latincede “Sanitas” kelimesi sağlıklama anlamına gelmektedir. Sanitasyon kelimesi de Fransızca’dan dilimize yerleşen bir tıp bilimidir. Halk sağlığını korumak ve hastalıkları engellemek amacıyla alınan tedbirlerin uygulanması anlamında kullanılmaktadır. Sağlığa zararlı olabilecek her türlü etkenin ortamdan uzaklaştırılmasıdır. Genellikle hijyen kavramı ile karıştırılır. Sanitasyon hijyenik kuralların oluşturulması ve devamlı hâle getirilmesi amacıyla yapılan işlemlerin tamamıdır. Sanitasyon kelimesi temizlik kavramından tamamen farklıdır. Temizlik tanım olarak sadece kir, pas, leke, toz gibi istenmeyen etmenlerin ortadan kaldırılmasını tanımlar. Sanitasyonun kapsamı ise daha geniştir. Sanitasyonda esas insan, çevre, gıda ve işletmenin korunması, sağlığı tehdit eden ve etmesi mümkün olan bütün faktörlere engel olunmasıdır. İnsan sağlığını etkileyen çevre de sanitasyonun kapsamına girdiği için çevrede bulunan bütün canlıların sağlığı da sanitasyon programına dâhil olmaktadır. Yaşanılan her ortamda uygun çalışma alanlarının oluşturulması, binaların çalışmaya elverişli olup olmadığı, mekânlarda pest kontrollerinin yapılması, iş yerlerinde kişisel koruyucu donanımların temini ve kullanılması, fiziksel (aşırı ışık ve kırılma, yetersiz aydınlatma, titreşim, termal konfor şartlarının sağlanması), kimyasal (gaz, buhar, sıvı, katı, tozlar ve karışımları), biyolojik ve ergonomik tehlikelerin önlenmesine ilişkin alınan her türlü tedbir, sanitasyonun çalışma konuları arasındadır.
Ergonomik tehlikeler: Devamlı tekrarlanan hareketler, ağır yük kaldırma, uzun süre ayakta durma, uygunsuz duruş, aşırı güç sarfetme, yorgunluk, doğrudan basınç uygulama, kullanılan alet ve ekipmanların bireylere uygun olmaması gibi fiziksel ergonomik tehlikeler olabileceği gibi; monotonluk, ağır iş yükünün psikolojik etkileri şeklinde de tehlike arz edebilir.