Osmanlı Devleti’nde yönetici kadro dışında şehir halkını oluşturan reayanın en önemli gruplarından birini tüccarlar oluşturmaktadır. Tüccarlar toplumda özel bir öneme sahiptir. Toplumda tüccar sayesinde refahın arttığına, ucuzluğun yayıldığına ve ülkenin zenginleştiğine inanılıyordu. Esnaflar şehir halkının önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Lonca Teşkilatı klasik dönem Osmanlı eğitim sisteminde mesleki eğitimin verildiği bir teşkilat yapısıdır. Loncalardaki mesleki ve teknik eğitim usta-çırak ilişkisi içinde yürütülmüştür. Loncalarda esnaf ve zanaatkarların mesleki eğitim almalarına olanak sağlanmıştır. Küçük yaştaki çocuklar yamak adı verilen bir mesleki statüyle ustanın yanında çalışmaya başlamıştır. Ustanın onayıyla yamak olan kimse çıraklığa yükselmektedir. Çıraklıktan kalfalığa geçiş de yine ustanın onayına bağlıdır. Kalfalığın ardından ustalık süreci başlamaktadır.
Osmanlı şehirlerinde farklı iş kollarına mensup olan meslek dalları bulunmaktadır. Narh defterlerine kayıtlı olan meslekler arasında kâğıtçı, ciltçi, terzi, kürkçü, kalaycı, telci, çadırcı, bıçakçı, iğneci, berber, kuyumcu, marangoz, demirci vb. gibi pek çok meslek grubu yer almaktadır. Zanaat erbabından oluşan bu esnaflar kendi iş kollarıyla ilgili ham maddeyi işleyerek üretim ve bunların satışını yapmaktaydı.