Cinsellik, Aşk ve Bağlanma
Helen Fisher ve nörobiyologlardan oluşan ekibi cinsel bir birlikteliğin oluşumu esnasında üç aşama veya çekim seviyesi olduğunu belirtmiştir:
1) Cinsel arzu (Libido) kati bir cinsel doyum gereksinimi olarak nitelendirilir ve belirli bir insanın varlığına bağlı değildir.
2) Karşı cinsten bir kişiye duyulan çok özel çekim, ilgimizin ve enerjimizin nesnesi olma; erinç, hedefteki kişiye yönelik baskın düşünceler ve yine bu kişiye karşı bastırılamayan duygusal bir bütün olma diye nitelendirilir. Burada tabii ki aşk söz konusudur.
3) Bağlanma veya ilişkinin zamanla oturması; hayvanlarda yuvanın kurulması, bölgenin korunması ve yiyecek dahil karşılıklı bakım olarak nitelendirilirken, insanlarda büsbütün eşit fonksiyonlar söz konusudur. Bu aşamada amaç tabii ki çocukların eğitimidir. Cinsellik, aşk ve bağlanma arasında elbette bağlar vardır ama farklılıkların da olduğu bir gerçektir.
Bu farklılıklar ayrı fakat birbirine bağlı serebral sistemleri içerir ve Aziz Pavlus’un (*1) yorumuna göre, bu üçünün içinden en önemlisi ve en azından bizi en çok ilgilendireni aşk ve başka birine duyulan çok özel çekimdir; bu kişi zihnimizden hiç çıkmaz ve hayatımızın bir bölümünde tek akla uygun cinsel partner halini alır. Bu çekim çok sayıda emareye dayanır. İki kişinin birbiriyle anlaşması için gereken birçok ayırt edici özellik o kadar önemlidir ki âşıkane rastlantı sık karşılaşılan bir olay değildir. Hatta yaşayan her bir kişi için sadece bir eşin mümkün olabileceğine dair bir efsane bile vardır; “doğru kişi” bulunmalıdır; örneğin bu kişi Anglosaksonlar için Mr. veya Mrs. Right’tır (“Bay veya Bayan Doğru”). İşte bu yüzden, istesek de istemesek de böyle yaratıldığımız için birini arıyoru