Çok Kocalı Gavad Toplumlar
Doğu İnuitler (Eskimolar) , Polinezya Marquesan Adası’nda yaşayanlar ve Tibetliler sayılabilir. Tibet’te erkek çocuğa fazla bir miras bırakılmadığı ve ekilecek toprak az olduğu için, erkek kardeşlerin aynı kadınla evlenmesi, toprağın sürekli bölünerek küçülmesini de engellemektedir. Tekeşlilikten farklı olarak çok kocalılık, nüfus artışını da düşürdüğü için, kıt kaynakların kullanımında olumlu etki yaratır. Tibet toplumunun ekonomisi, çiftçilik, hayvancılık ve ticarete dayandığı için erkek kardeş çokkocalılığı, bir ev halkının erkeklerinin bu üç geçim yönteminden de para kazanmasını sağlar.
Grup evliliği birkaç erkek ve kadının birbirleri üzerinde cinselliğin kullanımı hakkı taşıdığı evlilik türüdür ve çok ender görülür. Kuzey Alaska’daki Eskimolar, akraba olmayan kişiler arasında yaşanan cinselliği, karşılıklı bağ ve destek göstergesi kabul eder. Bu bağları güçlendirmek için bir erkek, başka bir erkeğe geçici cinsel ilişki yaşaması için karısını ödünç verebilir.
Av takımına eleman çekmek için balina avlama takımının başı, takım üyelerinden birine kendi karısını sunar ve karşılığında onun karısını alır. Böylece bu erkekler arasında bir ortaklık ilişkisi başlar ve bu ilişki akrabalık kadar güçlüdür. Bu erkeklerin çocukları arasında da anne babalarının eş değişiminden doğan ve toplumca kabul gören bir ilişki vardır.
1960’larda Kuzey Amerika ve Avrupa’da hippi olarak bilinen insanlar, kendi toplumlarında yerleşik kültür kalıplarına seçenekler aradılar ve grup evliliğini denediler. Ancak gördüğü ilgiye karşın, bu deneyim büyük oranda geçici bir olgu olarak tarihteki yerini aldı.
Paylaşım: Alper Karaosmanoğlu
Kitap: William A. Haviland – Kültürel Antropoloji s:438