Sivrisineklerin 3000 türü vardır ve dünyanın her yanına bilfiil dağılmışlardır. Yalnızca dişiler beslenmek için kana gereksinim duyarlar. Erkekler bitki özleriyle beslenir ve son derece de zararsızdırlar. Dişiler, soluk alıp vermeyle ortaya çıkan karbondioksit seviyesindeki belli belirsiz artışları hissederek kurbanlarını seçtikten sonra, sıcaklık kaynağını bulana dek, hava akımına doğru ilerlerler ve ardından da bunun bir yiyecek olduğu beklentisiyle üzerine konarlar. Bazı türleri Sıtma, Fil Hastalığı (elephantiasis) ve Sarı Humma gibi hastalıkları taşısa da, ABD’de bunlara inanılmaz. Sivrisinek bize, belli belirsiz bir dikkat çekme yeteneği sunar. Toprak Ana’yla iletişime geçmek için harcadığım bir zaman boyunca, birkaç Sivrisinek (sanki binlerce gibiydi) benim güzel bir yiyecek kaynağı gibi göründüğüme karar vermişlerdi. O anda bir seçim yapmam gerekiyordu: Yaptığım işi bırakarak ya bölgeyi terk edecek, ya onları öldürmeye başlayacak, ya da onları benim kararlılığımı ve yoğunlaşmamı sınayabilecekleri bir araç olarak görecektim. Bir hocamın bana zamanında önermiş olduğu bir yöntemi kullanmayı seçtim: Yani Sivrisinek milletiyle barış yapmak ve onlara karşı öfke duymamak. Sonra bir de baktım ki, soktukları yer ne kaşındırıyor, ne de bir iz bırakıyor. (Not: Hocam bile onların sokmaktan vazgeçeceğini söylememişti.) Dünya’ya geliş amacımı yerine getirdiğimden adamakıllı emin olduktan sonra, ertesi gün bir tek Sivrisinek bile beni sokmadı. Sivrisinek sizi yiyecek olarak seçtiyse, acıyla ve dengesizce körü körüne karşılık verebilir veya Hayat Ağnın içindeki yeri için Onu onurlandırabilir ve Yeryüzü’nde Onunla paylaşmakta olduğumuz gerçeklikle uzlaşabilirsiniz.
Kaynak: Şamanların Erk Hayvanları