Eski İran Kralı ve onun karısı üzümü çok severlermiş ve kış vakti de bu güzel üzümlerden yemek üzere fazlaca toplatıp bir yerde saklarken üst üste konulan olgun üzümler ezilmiş ve üzüm suyu kendi kendine mayalanarak şarap olmaya başlamış. Şarap olurken; fermantasyonun hızlandığında köpüklenme olur. Bunu görünce ne olduğunu anlayamadıklarından üzümün zehirli olduğuna ve bunun için suyunun; köpük, köpük köpürdüğüne düşünmüşler…
Üzümü çok sevdiği için hemen krala haber vermişler. Kral da aynı düşünceye varmış ve bu zehirli suyun saklanmasını ve gerektiğinden zehir olarak kullanabileceklerini söylemiş. Ve bu köpüren suyu ayrı bir yerde saklamışlar. Zaman geçtkikten sonra İran kralının cariyelerinden birinin şiddet bir migreni varmış ve baş ağrısı tutmuş. Sürekli baş ağrısı çeken kadın artık hayatından bezmiş ve o zehirli suyu içip intihar etmek istemiş. İçmiş içmesine de, sonuçta amacına ulaşamamış. Ölmek yerine günümüz tabiriyle “sızmış” kalmış. Sızmış halde bulunup ayıldığında ise ne olduğu sorulunca olayı anlatmış. Bunun üzerine köpüren su dan onlarda içip tadına baktıklarında çok beğenmişler. Böylece şarap bulunmuş. Çeşitli toplumlarda benzer hikayeler anlatılır. Kahramanları değişiktir ama sonuçta şarabın kendi kendine olduğu konusunda hem fikir olunur… Hayatta bazı şeyler tesadüfen olur.
İslam’da Şarabın yasaklanması da tesadüfen olmuştur. Hristiyanlıkta yasak olmayan Şarap İslam’da yasaktır. Çünkü peygamber birgün yolda yürürken iki tane neşeli adam görmüş. Aynı yoldan dönüşte tekrar geçtiğinde ise iki adamı kavga ederken görmüş. Ellerinde de şarap testisi varmış. Peygamber Muhammed’de bu olaydan sonra İslam dininde şarabı yasakladı. Eğer o iki adam kavga etmeseydi İslam Şarabı haram kılmayacaktı.
Ufak tesadüfler büyük olaylar doğurabilir.