Kırsal Kalkınmada Hayvancılığın Yeri ve Önemi
Gelişmiş ülkeler, içinde bulunduğumuz yüzyılda tarımsal ve hayvansal üretimi akılcı ekonomik politikalarla destekleyip, ulusal üretimde istikrarı sağlamakta, aynı zamanda önemli bir ihracatçı (dış satım) ülke konumuna ulaşmış bulunmaktadırlar. Zaman içerisinde tarımsal ve hayvansal besin maddelerinin üretimi, gelişmiş ülkelerin az gelişmiş veya gelişmekte olan ülkelere karşı politik ve ekonomik bir silahı halini almaktadır. Türkiye, dünyada bu değişme ve gelişmelerin ışığı altında hem ulusal beslenmesini, kalkınmasını istikrar içinde güvence altına alabilmek, hem de ekonomik kaynaklarını rasyonel bir biçimde değerlendirmek için çağın gereği ekonomik politika tedbirlerini de süratle almak durumundadır. Kırsal ekonomik kalkınmada başarıya ulaşmak, alınacak akılcı ekonomik politika tedbirleri ile hayvancılık sektöründe mevcut potansiyelin harekete geçirilmesi sayesinde olacaktır. Dünya’nın hiç bir gelişmiş ekonomisinde hayvancılığını geliştirmeden kırsal ekonomik kalkınmasını başarmış ülke göstermek mümkün değildir. Hayvancılık sektörü; Türkiye’de ulusal beslenmenin yanında, ihracatın artırılması, sanayiye hammadde sağlanması, bölgeler ve sektörler arası dengeli kalkınma ile kalkınmanın istikrar içinde başarılması, kırsal alanda gizli işsizliğin ve göçün önlenmesi, sanayi ve hizmetler sektörlerinde yeni istihdam imkânlarının yaratılması ile kalkınma finansmanının öz kaynaklara dayandırılması gibi önemli iktisadi fonksiyonlar üstlenmiş bulunmaktadır. Avrupa Birliği’ne tam üye olmayı hedefleyen Türkiye, kırsal ve ulusal kalkınmasını demokratik planlarla gerçekleştirmeye çalışmaktadır. Bunu başarmak amacıyla hayvansal üretimde gerek plan öncesi, gerekse plan dönemlerinde sektörle ilgili çeşitli politika tedbirleri alınmış ve kalkınma hedefleri belirlenmiştir. Cumhuriyetin ilanından günümüze kadar yaşanan 88 yıllık dönemde, hayvancılık sektörünü doğrudan ya da dolaylı olarak etkileyen birçok gelişmeler meydana gelmiştir.