Eğer bir evliliğin başarısıyla ilgili psikososyolojik verileri özetleyecek olursak, birtakım faktörler öne çıkacaktır, çünkü gözlemlenen evlilik süresi içinde hepsi rol oynamaktadır.
1) Çift hayatına ondan ne beklediğimize dair önceden düşünerek başlamak: Gerçek hedeflerle çift hayatına dair bir proje sahibi olmak iyi olur (çocuklar, yaşanılacak yer, yaşam tarzı ve rollerin paylaşımı). Eğer ne istediğimizi bilirsek, bu isteğe daima ulaşabilir veya en azından yaklaşırız. Eğer bilmezsek, başka birinin iradesine tabi olur ve gün gelir, yaşadıklarımızdan tatminsiz ve memnuniyetsiz oluruz.
2) Bizi korkutan bir partnerden kaçınmak: Korku kesinlikle bağ kurmayı engelleyen bir duygudur. Karşımızdakiyle tartışmalı noktaların üzerine gitmekte endişe ediyorsak, hayatımızın ilişkisini gerçekleştirmek için pek şansımız yok demektir.
3) Âşık olduğumuz kişinin güçlü noktalarına konsantre olmak ve zayıf noktalarını önemsememek: Bu, istikrarlı bir ilişki kurmak istendiğinde herkes için doğal olarak oluşan bir şeydir.
4) Anlaşmazlık durumunda, (hararetli bir şekilde bile olsa) kendi bakış açımızı savunmaktan vazgeçmek: Eğer iki partnerden biri tehlike işaretleri hissediyorsa (hızlı kalp atışı, terleme), görünüşe göre çiftin dinamikleri kötüdür. Böyle bir durumda, herkesin bir evlilik danışmanına giderek, kendi bakış açısını başka türlü ifade etmeyi öğrenmesi akıllıca olacaktır.
5) Problemleri çözmeye gayret etmek, erkek olsak ve hararetli münakaşalardan kaçmaya meyilli olsak bile: Devamlı geri çekilmek uzun vadede haksızlık duygusuna neden olur.