Antik Çağda Cermen Halklarının Yaşam Tarzları
Dinsel ritüellerini gerçekleştirecek bir Druid sınıfları yoktur; zaten kurban kesmeye de heves etmezler. Tanrılardan, yalnız açıkça gördüklerini ve zanaatlerinden açıkça faydalandıklarını Tanrı sayarlar.Çocukluklarından itibaren zahmet ve güçlüklere göğüs gererler.
Namusunu en uzun süre boyunca sürdüren kişiler, halk arasında en yüksek övgüye layık olanlarıdır. Kimi bunun endamı, kimi de gücü kudreti ve kasları güçlendirdiğini düşünür. Bu doğrultuda, yirmi yaşından önce bir kadınla ilişkiye girmenin en utanç verici şey olduğunu düşünürler. Bunda saklanacak bir şey yoktur; zira nehirlerde kadın-erkek yıkanırlar; hem de derinden yapılmış kürklerini vücutlarının büyük bir kısmını çıplak bırakacak şekilde giyerler.
Tarıma gayret göstermezler, gıdalarının büyük bir Köşkü süt, peynir ve etten ibarettir. Hiç kimsenin kendisine ait belirli miktarda arazisi veya toprağı yoktur. Ancak magistratuslar ve önderler her yıl bir yerde toplanan kabile ve kontonlara uygun gördükleri kadar büyüklükte toprak tahsis ederler ve bu kişileri bir yıl sonra başka bölgeye geçmeye mecbur ederler. Bunun için birçok neden ortaya koyarlar: Sürekli tarım alışkanlığıyla zayıflayarak, savaşa girmeye duydukları o isteği tarımla yitirmekten, daha geniş topraklar elde etmek hevesine düşerek güçlü kişilerin zayıf kişileri mülkiyetlerinden kovmalarından, bütün ayrışma ve çatışmaların kendisinden çıktığı para hırsının doğmasından korkarlar.
Bu kişilerin amaçları kendi varlıklarının, en güçlü insanlarınkiyle eşit olduğunu göstererek, plebs sınıfını hakkaniyetle idare etmektir. Bu kabileler için toprakları tahrip ederek, civardaki bölgelerde mümkün olduğu kadar geniş çöller meydana getirmek, en büyük şereftir.
Kaynak: Caesar, Notlar-Galya Savaşı Üzerine VI. Kitap