Ali ibn el-Esir veya Ali ibn al-aşir, (d.1160-ö.1233) İbn Esir ailesinden üç erkek kardeşlerden ortancasıdır. Tam ismi (Ali ibn Muhammad ibn Abd al-Karīm ibn Abd al- Wāhid al-Ğazarī aš-Šaibānī) 1160 ile 1233 yılları arasında yaşamış olan Izz ad-Dīn önemli bir Müslüman ortaçağ sonrası tarihçisidir. Yaşam öyküsü Ünlü erkek kardeşlerden ortancası olan Ali ibn el-Esir, günümüz güneydoğu Türkiye’de Cizre (Jazīrat ibn Umar)’de 1160 yılında doğmuş, bilimsel yaşamının çoğunu Musul’da, fakat sık sık Bağdatı ziyaret etmiştir. Bir zaman için Selahaddin Eyyubi’nin ordusuyla Suriye’de bulunmuş ve sonra Halep ve Şam’da yaşamıştır. Eserleri Al-Kamil fi al-Tarikh Ali ibn el-Esir, en büyük eseri Al-Kamil fi al-Tarikh kitabını 1230 – 1231 yılları arasında Musul’da yazmıştır. Kitabında arasıra, kurucusu İmadeddin Zengi olan Zengiler, 12. ve 13. yüzyıllarda Suriye’de Selçuklu atabeyleri olarak hüküm sürmüş bu hanedanının önemini açıklar.
Kaynak -Yāqūt: K. Muğam al-buldān. (Geographisches Wörterbuch) Ferdinand Wüstenfeld, Leipzig 1866-1870. s.n. Ğazīrat Ibn Umar – al-Kāmil fī al-tārīkh Cilt. 10. sayfa 173. – Carl Brockelmann: Geschichte der arabischen Litteratur. Zweite den Supplementbänden angepasste Auflage. Cilt 1, sayfa 422-423. Brill, Leiden 1943. – Heribert Busse:Arabische Historiographie und Geographie. In: Helmut Gätje (hrsg.): Grundriß der Arabischen Philologie. Band II:Literaturwissenschaft. Wiesbaden 1987. sayfa 272 – The Encyclopaedia of Islam. New Edition. Cilt 3, sayfa 723. Brill, Leiden