Eş’arî kelâmının, Gazâlî sonrasında geçirdiği ve Fahreddîn Râzî’yle birlikte zirvesine ulaşan bir dönüşüm evresini ifade eder. Bu evrede Eş’arîlier, klasik dönem Eş’arî kelâmının temel metafizik öncüllerini korumak suretiyle, İbn Sînâ felsefesinin eleştirilerini karşılama çabasına girişmişlerdir. Eş’arî kelamının yeni meselelerle genişleyerek metafizikleşmesine ve felsefî bir terminoloji kazanmasına yol açmıştır.