Eyalet Askerleri: Osmanlı Devleti’nde ilk zamanlarda eyalet askerleri tımarlı sipahi, azap ve akıncılardan oluşmuştur. Osmanlı Devleti’nin eyaletlerde sağladığı askerî kuvvetlerdir.
Tımarlı Sipahiler
Osmanlı Devleti’nin en önemli askerî kuvvetlerindendir. Tımarlı sipahilerin yıllık gelirleri 1.000-20.000 akçe arasında idi. Tımar sahipleri kendilerine tahsis edilen dirlik karşılığında askerî vazife görürler ve sefere giderlerdi. Tımar sahipleri gelirlerine göre cebelü adı verilen tam teçhizatlı bir veya birkaç silahlı ve zırhlı süvari ile savaşa gitmek zorundaydı. Tımar sahipleri her 3.000 akçe için bir cebelü, has ve zeamet sahipleri her 5.000 akçe için bir cebelü yetiştirmek zorundaydı. Tımarlı sipahiler Osmanlı eyalet askerlerinin en önemli sınıfını oluşturmuştur.
Azablar
Yaya sınıfından olup sınırdaki kalelerde muhafızlık etmekle görevlidirler. Yeniçerilerin önünde yer alarak ilk hücumu karşılamışlardır. Azab, bekar anlamında olup, Anadolu’daki güçlü gençlerden oluşmuştur. Başlangıçta sayıları 15.000 civarında iken daha sonraları sayıları artmıştır. Osmanlı donanma hizmetinde de bulunmuşlardır.
Akıncılar
Osmanlı Devleti’nin hafif süvari kuvveti olup uçlarda görev yapmışlardır. Türklerden oluşturulan akıncıların başında bir akıncı kumandanı bulunuyordu. Düşman ülkelerine yapılacak akınlar, akıncı kumandanının emrinde yapılıyordu. Ordunun keşif hizmetinde bulunmak, düşman sınırlarındaki arazinin keşfini yaparak yol açmak, düşmana korku salmak, esirlerin durumunu öğrenmek, nehirlerin üzerine köprü kurmak görevleri arasındaydı. Akıncılar, hafif süvari birlikleri olduğu için düşmanın içine kadar girebilmekte idiler.
