Sanatın Görevi, Doğayı Kopya Etmek Değil, Anlatmaktır.
Bereket versin ki, şaheserler her zaman için gençtirler.
Şairler, olayları ya da duyguları ebediyen canlı kalacak hayaller içinde göstermesini bildikleri için büyüktürler. Zengin yaradılışlı insanlarda hisler ancak dost bir muhitte gelişebilir.
Sanatta, ruhumuza muhit teşkil eden ruhlardan onlara verdiğimiz kuvvet kadar kuvvet almamız lazımdır.
Her eserde, bestekarın ruhundan başka, bir de çalanın ruhu işe karışır ve bu ruh, yalnız musiki sanatına vergi bir imtiyaz sayesinde pek büyük değeri olmayan cümlelere mana ve şiir katabilir
Çoraklaşmış yüreklerin mi yoksa boş kafataslarının mı daha korkunç olduğu karşılaştırması sizce doğru değil midir?
Her Yüz Bir Alemdir…
Hem bir kitaptı, hem de bir resim.
Kafamızın içinde geçen, dış duygularımızla görülmeyen bütün öteki olaylar gibi bunlar da anlatılamaz. Onun için, ruhumuzun bilinmezlerini hep maddi benzetişlerle anlatmak zorundayızdır.
Ressam dediğiniz, düşünür. Ama dırçalarını eline alır da öyle düşünür.
Sanatkarlar, boyunduruk altında yaşamaktan nefret ederler.
Diş kurmanın boşluğu, tümü ile onun belirsizliğindedir; zihnin bir çeşit buğusu değil midir o?
O kadar çok biçimde anlatılabilirdi ki, en sonunda anlatılamaz olup çıkıyordu.
Gerçekte, savaş kan hovardalığıdır, siyaset de çıkar hovardalığı.
Bir edebiyatın da genel bir düzeni olmazsa, kökleşemez, içinde yaşadığı yüzyıla birlikte erir gider.
Honore de Balzac