Köle ve cariye olanların hepsi balkanlardan, kafkaslardan, Moskova’dan, Ukrayna’dan, İtalyan kıyılarından gelen hristiyanlardır. Sarayda bir tane köle Türk kadını veya Erkeği yoktur. Cumhuriyet öncesi Türkiye’de Osmânlı ordusunun 400.000 kişi olduğu heybetli günlerde devşirme yeniçeriler en çok 20.000 kişiyi geçmiyordu. Evlenmeleri yasak olan bu devşirmeler kapıkulu; yani pâdişâhın köleleri idi. Çünkü Türk devletinde Türk’ten köle olmazdı. Yeni Çeri ocağınnı bozulması ile ocağa devşirme olmayanlar da alınmıştır.
Zenciler ve Amerikan Yerlileri Beyazları Tanrı olarak görürdü, Türkler ise o Tanrıları Köle yapardı. Özellikle Osmanlı Türkleri Beyaz Avrupalılara Gemilerde kürek çektirir, ahırda at pisliği temizletirdi. Osmanlı Türkleri Avrupalı kadınları cariye olarak alırdı. Niğbolu savaşında mesela asilzadeler bile köle edildi sonra bunların bazıları para karşılığı serbest bırakıldı, bazılarını da Yıldırım Beyazıd kendi bıraktı. Cermenlerden de (Almanlar) köle alındı. Avusturya’ya akıncılar sık sık akın yapardı. Hediye olarak saraya beyaz tenli uzun boylu kadın ve erkekleri özenle seçip gönderirlerdi. İspanyol köleler de vardı. Bunlar da deniz yolu ile getirilirdi. Irgatlıkla uğraşıyorlardı. Türklerin tembelleşmesi de kölelikle alakalı. Her işi köleler yaptığı için Türkler hiçbir şey ile ilgilenmemeye başladı. Kahvelerde boş boş vakit geçiren miskin adamlara döndüler..Dünyada sistematik olarak beyaz ırkı köleleştirenler sadece Türklerdir. Hiçbir Asyalı veya Afrikalı millet böyle bir şey yapamadı. Bu yüzden Avrupalı Beyaz Milliyetçiler Türkleri hiç sevmez. Avrupa’da oy toplamak isteyen Türk karşıtlığı yapar. Türke küfreden nobel ödülü alır.
İkinci Viyana Kuşatmasında Türkler şehri alacağından o kadar emindi ki yanlarında hizmet etmesi için bir sürü köle getirdiler. Kara Mustafa Paşa’nın otağında kölelerle ve cariyelerle birlikte değişik kuş türleri, papağanlar bile çıkmıştı. Çuval çuval kahveler de getirmişler. Zaten Avrupa’da bu sayede kahve ile tanışıyor. Kara Mustafa Paşa’da bilindiği üzere Merzifonlu bir Türktür ve Padişah’dan sonra en güçlü adamdır, Mustafa Paşa’dan sonra ise en güçlü ve hürmet edilen kişi Kırım Hanıdır. Osmanlı’da Türkler köleyse nasıl oluyor da Merzifonlu Kara Mustafa Paşa vezir oluyor? Cengiz Han soyundan gelen Kırım Tataralrı İmparatorlukta söz sahibi oluyor? Ayrıca padişah soyu kurursa yani tahta çıkacak Osmanlı Erkek Şehzade bulunmazsa padişahlık Kırım Hanına geçer ve İmparatorluğu Kırım Tatarları Yönetirdi. 4. Murad’da Taht Kırım Hanlarına geçsin diye Kardeşlerini öldürdü. Çünkü 4. Murad şehzadelerin akıl sağlığından şüpheliydi ve İmparatorluğu felakete sürükleyeceklerini biliyordu. Bu yüzden Türkiye İmparatorluğunun Hanedan-ı Ali Osman’dan (Osmanlı Hanedanı) Hanedan-ı Ali Cengiz’e (Cengiz Han Soyundan Gelen Kırım Hanları) geçmesini istedi. Ancak akıl sağlığı yerinde olmayan İbrahim kaderin kendisine yol göstermesiyle 4. Murad’dan sonra tahta geçti…
Kırımlılar demişken şunu da söyleyelim. Kırımlılar yani Tatarlar da her baskın yaptığında muhakkak yanlarına köle alırlar, en güzel köleleri de saraya gönderirlerdi. Bunlardan en ünlüsü de Roxelana’dır yani bilinen adı ile Hürrem Sultandır. Ancak Hürrem Sultan Saraya köle olarak gelmesine rağmen bir süre sonra Süleyman’ın nikahlı eşi oldu. Bu ise ayrı bir konudur. Buna sonra değineceğiz.
Halil inalcık Osmanlı’da Kölelik İle ilgili Şunları Der;
“Kölelik Osmanlı toplumu için yaşamsal öneme sahip bir kurumdu. Yalnızca devlet örgütü değil, ekonominin değişik kesimleri ipek sanayii, çiftlik tarımı, uzak mesafeli ticaret ve ayrıca kalabalık yüksek sınıf aileleri de köleliğe dayanıyordu.”
Bazı art niyetliler ısrarla Osmanlı’da Türklerin köle olduğunu söylüyor, ancak tarih ise bize tam tersini söylüyor. Türkler Osmanlı’da efendiydi. Vezirlerin yarısından biraz çoğu Türk kökenlidir. Bu ise İmparatorlukla yönetilen ve milliyetçiliğin hakim olmadığı bir çağda çok güzel bir durumdur. Günümüz Türkiye’sinde sözde milliyetçilik olmasına rağmen TBMM’de kaç tane Türk var? Doğu Türkistan’a bile Osmanlı sahip çıktı. Kırım Hanlığı yıkıldıktan sonra Kırım Hanlarını ile kan bağı olan kişilere maaş bağlatıldı. Don Volga Kanal Projesini bile yapan Osmanlılardır. Bu proje olsaydı Turan kurulacaktı.
Osmanlı Türklük meselesinde sütten çıkmış ak kaşık değildir. Türklüğe çok faydaları olmuştur fakat zararları da olmuştur. Ancak Osmanlı’yı Türk düşmanı gibi göstermek insafsızlıktır. Osmanlı bir hanedandır ve bu hanedan Türkiye İmparatorluğunu veya diğer adıyla Devlet-i Aliyye’yi yönetmiştir. Bazıları Türkiye ne alaka diyecektir fakat Osmanlı İmzaladığı her antlaşmada kendini Türkiye olarak tanıtmıştır.
Örnek Mondros Mütarekesi Orjinal Belge;
Bu hanedanın içinden 36 tane padişah çıktı. Her padişah mükemmel değildi, içinde iyileri de vardır kötüleri de. Tarihi değerlendirirken bunlara dikkat etmek gerekir. Bir padişah yüzünden tüm padişahları yüceltmek ne kadar mantıksız bir hareket ise aynı şekilde bir padişah yüzünden tüm osmanlı padişahlarını yerin dibine sokmak ta aynı derecede saçma ve mantık dışıdır.
Osmanlı Hanedanı iyisiyle kötüsüyle Türk devletine hizmet etmiş bir hanedandır. Kökü Orta Asya Türklerine dayanır. Osmanlı adını da daha çok ittihatçılar yaydı. Çünkü İmparatorluk parçalanırken hepimiz Osmanlı Üst Kimliğini benimseyelim dediler ancak Türkler hariç kimse benimsemedi. Arap Arabım dedi, Yunan Yunanım dedi. Bir tek İttihatçılar ve Türkler Osmanlıyız dedi. Kanuni Sultan Süleyman zamanında Hanedandan başka kimse Osmanlıyım demezdi, çünkü adı üstünde Osmanlı bir hanedandır. Başkasının Osmanlıyız demesi Mantık dışıdır. Fakat İttihatçılar İmparatorluk dağılmasın diye tıpkı Amerika’da ve Roma İmparatorluğunda olduğu gibi bir üst kimlik yaratmak istediler, nasıl Amerika’da her ırk kendine Amerikalıyız diyorsa Türk İmparatorluğunda da da aynısını yapmak istediler ama tutmadı. Osmanlıclık akımının en önemli temsilcisi ise Namık Kemal’dir. Hep Osmanlı olduğunu söyledi, Osmanlıyız dedi ama Türkten başka kimse bunu kabul etmedi. Ermeni Ermeni oldu, Rum Rum oldu. Abdülhamid’de tutmayan bu siyaset yüzünden İslamcılık ile üst kimlik yaratmak istedi, ama Müslümanlar da İmparatorluğa isyan etti.