Andreas Vesalius, Padova’da bulunduğu sıralarda, insan vücudundan başka, olabildiğince çok sayıda hayvan ölüsünü de inceledi. Bu işi bizzat kendisi yaptı ve öğrencilerine yol göstermesi için çok sayıda vücut şeması hazırladı. Fakat bütün bu çizimler hala Galenos’un kuramlarına dayanıyordu.
Vesalius, yavaş yavaş, Galenos’un söyledikleri ile kendi araştırmalarının sonuçları arasında birçok fark olduğunu gördü. 1539 yılı geldiğinde artık, Galenos’un anlattıklarının insanınkinden çok bir maymun bedeni için geçerli olduğu kanısındaydı. 1543’te, o zamana dek yazılmış en büyük bilim kitaplarından biri olan İnsan Vücudunun Yapısı’nı yayımladı. Kitap, anatomi biliminin akademik bir uğraşı olarak kabul edilmesini sağladı. 17. Yüzyıla kadar Vesalius’un kuramları hemen hemen bütün Avrupa’da kabul gördü.