Türkiye’de ekonomik korumacılık ve devletçilik için öne sürülen bahane; ülkede olgunlaşmamış endüstrilerin olduğu, özel sektörün gelişmediği için devletin bu sektörlere el atmasının iyi olacağı, devletin özel sektörü desteklemesinin güzel bir şey olduğu ve bunlar olmazsa ülkeye yabancı şirketlerin gireceğidir. Bu bahaneler, yararsız olmalarının ötelerinde, hiçbir anlam ifade etmezler.
Türkiyede bir dönem uygulandığı gibi; gümrük vergisi, ithal ikame yasakları veya sübvansiyonlar yüzünden özel sektör asla gelişmeyebilir ve bunlarla devlete bağımlı hale gelip, iktidarın oyuncağı olabilirler. Devletçilik ve ekonomik korumacılığın yaptığı budur.
Bunun yanında, eğer bir ülke bir yeni sektörde gelişmemişse, yabancı şirketlerin pazara girip bu sektörleri finanse etmesinin hiçbir zararı yoktur. Devletçilerin düşündüğü tarzda bir küresel ticaret asla olmamıştır, küresel ticaret bir sömürü değildir.
Birçok iktisatçı inanır ki, temel malları stoklamak ve ithalatta bulunmak, korumacılıktan daha iyi bir yoldur.