Gerek dipnotlu kaynak gösterme gerekse de paragraf içi kaynak gösterme yöntemlerinde, çalışmanın sonunda gönderme yapılan kaynakların tam künyelerinin yer aldığı bir kaynakça listesi sunulmalıdır. Metnin içinde kısaltma ifadelerle eksik yer alan bilgilerin tamamı, ayrıntılı olarak bu bölümde verilir. Kaynakça listesinde yer alacak eserler konusunda iki görüş mevcuttur: Birinci görüşe göre, daha önce metin içerisinde herhangi bir şekilde adı geçen, kendisine atıf yapılan, alıntı yapılan, yararlandığı dipnotu, numaralama, yazar adı, tarih vb. gibi yöntemlerle belirtilmiş olan eserler kaynakçada yer almalıdır. Bunun dışındaki eser adlarına kaynakçada yer vermeye gerek yoktur. İkinci görüşe göre ise yukarıdaki eserlere ek olarak, konuyla ilgili tüm kaynakların listede yer almasında bir sakınca yoktur. Böylece arzu eden okuyucu ve araştırmacılara daha geniş bir kaynak listesi sunulmuş olmaktadır (Arıkan, 2004: 335).
Yazar adı: Yazar adı, ilgili kaynağı yazan, hazırlayan ya da derleyen kişinin adı ve soyadıdır. Kaynakça listesinde yer alacak olan eser tek yazarlı ise ve adı ve soyadı tam olarak biliniyorsa önce soyadı yer alacak şekilde yazılır. Aşağıdaki örnekleri inceleyiniz.
• Özdemir, Nebi (2012). Kültür Ekonomisi ve Yönetimi. Ankara: Hacettepe Yayınları.
Yukarıdaki örnekte olduğu gibi bazen künye bilgilerinin arasına virgül yerine nokta konması tercih edilmektedir. Bazen ayırıcı olması bakımından soyadının tamamının büyük harflerle yazıldığı da görülmektedir.
• ÖZDEMİR, Nebi (2012), Kültür Ekonomisi ve Yönetimi, Ankara: Hacettepe Yayınları.
Eserin iki yazarlı olması durumunda kaynakçada her ikisinin ismine de yer verilebilir, ancak önce yazılan yazarın soyadı yazılmakla birlikte, devamında ikinci yazarın önce ismi yazılır.
• Halikarnas Balıkçısı (Cevat Şakir Kabaağaçlı) (1999), Aganta Burina Burinata, Ankara: Bilgi Yayınevi.
Yayım yılı: Yayım tarihi, yazım stillerine göre, kaynakça bilgilerinin düzenlenişinde farklı yerlerde yer almaktadır. Yazar adından sonra olabildiği gibi, yayım yeri bilgisinden sonra da yazılabilmektedir. Eserin yayım yılı, başka baskıları da olabileceği dikkate alınarak yapılan alıntının güvenilirliği açısından mutlaka belirtilmelidir. Eserde tarih belirtilmiyorsa, tarih yok anlamına gelen ty. ibaresi kullanılabilir. Bir yazarın aynı yıl içinde yayımlanan birden fazla çalışması varsa, çalışmalarını kaynakçada birbirinden ayırmak için tarih bilgisinin yanına a,b,c… gibi harfler konabilir. Bu durumda metin içinde gösterilen kaynak bilgilerine de aynı harf uygulamasını koymak gerekir. Aşağıdaki örnekleri inceleyiniz.
• Kılıç, Levend (2012), Fotoğraf Kültürü, (ed. Müjgan Bozkaya), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
Dergi makaleleri kaynak gösterilirken, yazarın soyadı, adı ve parantez içinde tarih belirtilmesinin ardından tırnak içinde makalenin tam ismi, makalenin yer aldığı derginin ismi, cilt numarası ve makalenin dergideki sayfa aralığı yazılır.
Eagleton, Terry (2011), Kötülük Üzerine Bir Deneme, (çev. Şenol Bezci), İstanbul: İletişim Yayınları
Aynı yazara ait birden fazla yapıt kaynakçada gösterilecekse bu durumda, ilk esere yer verildikten sonra aynı yazarın diğer eserleri için ad ve soyadı düzenini yinelemek gerekmez; bunun yerine ad ve soyadı bilgisi yerine bir uzun çizgi konabilir. Aynı yazara ait birden fazla eserin kaynakçadaki sıralaması, soyadı alfabetik bir ayarlamaya müsait olmadığı için, eserlerin alfabetik sırasına göre yapılır.
Eagleton, Terry (2011), Kötülük Üzerine Bir Deneme, (çev. Şenol Bezci), İstanbul: İletişim Yayınları.
Baskı sayısı: Eserin kapağında geliştirilmiş ya da düzenlenmiş yeni baskı ifadesi yer alıyorsa, kaynak gösterirken mutlaka baskı sayısına da yer vermek gereklidir. Çünkü bu ifadeler, esere yeni katkıların olduğu anlamına gelir, dolayısıyla verilen sayfa numarasında da daha önceki baskılara göre farklılık oluşabilir.
• Güven, Ahmet vd. (2005), Türk Dünyası Üzerine Bir İnceleme, Genişletilmiş 3. baskı, Ankara: Pelikan Yayınları.
Yayım yeri: Kullanılan kaynakta eserin yayım yeri belirtiliyorsa yazılmalıdır, belirtilmiyorsa yayım yeri yoktur anlamındaki yyy. ibaresi kullanılabilir. Benzer şekilde yayımcı ya da yayınevinin ismi de kullanılan kaynakta yer almıyorsa yy (yayımcı/yayınevi yok) ibaresi konabilir. Bunun İngilizce karşılığı “no place” anlamında “n.p.” kısaltmasıdır.
• Tekin, F. Ziya (1951), “Nedim’in Şiirlerinde İstanbul”, İÜ Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, V (4): 152-161.
İnternet belgelerine ve elektronik kaynaklara başvuru yönteminde, yazar soyadı, adı, belge tarihi, belge başlığı ve protokol ve erişim adresinin yazılması gerekir.
• Durmuş, Ali (2002), “Yaşar Kemal’in Edebiyat Serüveni”, http://www.kultursanat. com.tr.
Kuşkusuz gösterilecek kaynaklar sadece kitap, makale gibi yaygın olarak başvurulan türlerden değildir. Arşiv belgeleri, yazışma, görüşme ve demeçler, yayımlanmamış tez rapor ve bildiriler, gazeteler, anayasa maddeleri, röportajlar gibi türleri çalışmaya kaynak göstermek ve diğer ayrıntılar için yazının hazırlandıktan sonra sunulacağı kurumun belirlediği yazım stilinin kurallarına bakılmalıdır. Her durumda verilecek bilgiler aynıdır, ancak bu bilgilerin hangi sırayla sunulacağı yazım stillerinin tercihine göre değişmektedir. Ortaya konan bilimsel yazının kendi içinde bir tutarlılığının olması her durumda gereklidir.