Uzun yıllar sonra, Maryland’in güneyindeki vadilerde yeni bir tütün türü ortaya çıktı ve bitkilerin dünyayı görme biçimleri konusuna yönelik ilgiyi yeniden canlandırdı. Maryland’deki bu vadiler, on yedinci yüzyılın sonlarından, yani buralara ilk gelen beyaz yerleşimcilerden beri Amerika’nın en büyük tütün çiftliklerine ev sahipliği yapıyor. Yüzyıllardır tütün yetiştiriciliği yapan Susquehannock halkı gibi yerlilerden tütün yetiştiriciliğini öğrenen tütün çiftçileri baharda ekim yapar, yazın sonlarına doğru hasat alırdı. Tütünlerden bazıları toplanmaz, gelecek yılın ekimi için tohum elde edilmek üzere çiçeklenmeye bırakılırdı. 1906’da çiftçiler hiç durmadan büyüyormuş gibi görünen bir tütün türü olduğunu fark ettiler. Bu tütün türü 4,5 metre boyuna erişebiliyor, neredeyse yüz yaprak çıkarıyordu ve ancak don başladığında büyümesi duruyordu. Sürekli büyüyen bu gürbüz bitki çiftçiler için bir nimet gibiydi. Ama çoğunlukla olduğu gibi, isabetli bir adlandırmayla dev Maryland tütünü ismi verilen bu tütün de iki yüzlü Roma tanrısı Janus gibiydi: Bir yandan büyümesi hiç durmuyordu, ama öte yandan pek çiçek açmıyordu, ki bu da çiftçilerin sonraki yılın ekimi için ondan tohum elde edemediği anlamına geliyordu. ABD Tanın Bakanlığı’nda çalışan iki biliminsanı, Wightman W. Gamer ve Harry A. Allard, 191 8’de dev Maryland tütününün yaprak çıkarmayı ne zaman kesip çiçek ve tohum vermesi gerektiğini neden bilmediğini araştırmaya başladı.4 Dev Maryland tütünlerini saksıda yetiştirdiler, bunların bir bölümünü sürekli dışarıda bırakırken bir bölümünü her öğleden sonra karanlık bir yere aldılar. Aldığı ışığın miktarının azaltılması bitkinin büyümesini durdurmaya ve çiçeklenmesini sağlamaya yetmişti. Bir başka deyişle, dev Maryland tütünü uzun yaz günlerine maruz kaldığında yapraklanmaya devam ediyordu. Ama yapay olarak oluşturulan daha kısa günlerle karşılaşuğında çiçekleniyordu. Fotoperiyodizm olarak adlandırılan bu olay, bitkilerin ne kadar ışık aldıklarını ölçtüklerine dair ilk güçlü kanıtı oluşturuyordu.� Takip eden yıllarda yapılan diğer deneyler, birçok bitkinin -tıpkı dev Maryland tütünü gibi- ancak günler kısa olduğunda çiçeklendiğini ortaya koydu; bu tür bitkilere “kısa gün” bitkileri adı verilir. Bu keşif, çiftçilerin artık ışığı kontrol ederek bitkilerin çiçeklenmesini planlarına uygun şekilde sağlayabilecekleri anlamına geliyordu. Floridalı çiftçiler, dev Maryland tütününü aylarca (Maryland’de karşılaşılan donun etkileri olmadan) büyütebileceklerini ve bu tütünlerin nihayetinde, günlerin en kısa olduğu kış ortalarında çiçekleneceğini fark etmekte gecikmedi elbette.