Osmanlı Devleti’nde ekonominin temeli tarıma dayalıdır. Tarımsal faaliyetler reaya adı verilen kesim tarafından yapılmıştır. Reaya, vergi vermekle yükümlü köy, kasaba, konargöçer ve şehirlilerden oluşan sosyal yapıdır. Devlet tarımsal üretimi artırmak için köyler kurmuş, konargöçerlerin yerleşik hayata geçmelerini teşvik etmiştir.
Osmanlı’da tarımsal faaliyetler ile ilgili sağlıklı bilgilere tahrir defterlerinden ulaşılabilmektedir. Tahrir defterlerinde bölgede yaşayan insanların medeni hâllerinden sağlık durumlarına, mesleklerinden mal varlıklarına kadar pek çok bilgi yer almaktadır. Vergi mükellefleri, ödedikleri vergiler, vergiden muaf olanlar tahrir defterlerinde yer almıştır. Arazilerin durumu, cami, han, hamam, kervansaray, çarşı, tekke, zaviye gibi hayır kurumları ile ilgili bilgiler de tahrir defterlerinde yer almıştır. Ülke nüfusunun büyük oranda tarıma dayalı olmasından dolayı nüfusun çoğunluğu köylerde yaşamaktaydı.